Desde su llegada al Olimpia, Ramón Sosa no ha parado de sorprender.
Su habilidad dentro de la cancha y la gran humildad que lo caracterizan hacen que rápidamente los hinchas se encariñen con él.
Es que el mitã’i demuestra que pese a todo el éxito que está teniendo, no se le sube el humo a la cabeza. Prueba de ello es que hasta ahora sigue declarando en guaraniete, arriero pórtepe, a pesar de que loperro le pesadean con eso de que ya tiene que hablar en castellano.
“Los muchachos siempre he’i chéve, como que che añeacostumbra añe'ê guaraníme, porque che vállepe ndaipóri voi oñe’êva castellanope. Ajuguive lo mitã he’i chéve añeha’ãraha apracticá la castellano, pero che túa he’iháicha: mba’e pio nde ejepreocupata, ndeko eñe'êkuaaháichante ko eñe'ê arã (Los muchachos siempre me decían, como yo estoy acostumbrado a hablar en guaraní, porque en mi pueblo nadie habla en castellano, y desde que llegué me dicen que tengo que practicar el castellano, pero como dice mi papá, yo tengo que hablar como mejor me sale nomás”, aseguró la joya canindeyuense a Olimpia TV.
Sueño cumplido
Emocionado, Sosita recordó que veía jugar a su ídolo Roque Santa Cruz y que si bien tenía la ilusión de alguna vez compartir vestuarios con él, lo tenía como un ideal casi inalcanzable. “Para mí, nada es imposible. Antes decía ‘qué pucha chera’a, ¿será pio que alguna vez ahugata hendie?’. Cuando estaba en River, quería jugar contra él solo para poder cambiar la camiseta. Era lo único que quería. Ha upéi, al final, otoka chéve ahuga hendive (Siempre me preguntaba si algún día jugaría con Roque. Y después al final, me tocó jugar a su lado”, tiró.
A base de buen fútbol Sosita ha sabido ganarse un lugar en el onceno franjeado. Hoy es una opción casi obligada para el técnico charrúa Sergio Orteman.